In de ruimtevaart raken kunststof folies gemakkelijk beschadigd door atomaire zuurstof en intense UV-straling.
In de toekomst zullen beschermende verpakkingsmaterialen, zoals kunststof folies, zichzelf herstellen. Kunststof folies lopen vooral schade op door veel UV-straling en de wisselwerking met zuurstof. Dit beïnvloedt hun integriteit en dientengevolge hun prestaties gedurende hun levensduur.
Een verbetering is mogelijk door gebruik te maken van folies die bestaan uit meerdere lagen, waarbij iedere laag specifieke eigenschappen bezit. Echter, keramische lagen vormen weliswaar de beste bescherming, maar moeten enerzijds voldoende dik zijn om het aantal beschadigingen beneden een bepaalde waarde te houden, anderzijds voldoende dun om de nodige flexibiliteit te behouden zonder verlies van integriteit. Aan beide eisen voldoen is vaak bijzonder moeilijk, zo niet onmogelijk. Onderzoek op dit gebied heeft uiteindelijk geleid tot het toepassen van covalent gebonden siloxanen (het woord ‘siloxaan’ is een samenstelling van de woorden silicium, zuurstof (oxygen) en alkaan) in genoemde blokcopolymeren. De micro-fasescheidingen zorgen er voor dat de silicium-component van het siloxaan door zijn lagere oppervlaktespanning naar het oppervlak ‘stroomt’. Door de reactie die daar plaatsvindt met atomaire zuurstof ontstaat ‘als vanzelf’ een stabiele en beschermende toplaag van siliciumoxide (SiO2).
Meer weten?
Wil je meer informatie over de inhoud van het dossier of in contact worden gebracht met de kennisaanbieder? Neem dan contact met ons op.