Onderzoek richt zich op de methodische ontwikkeling van het stedebouwkundig ontwerpen. Uitgangspunt is de opvatting dat de ruimtelijke structuur van de stad is samengesteld als een weefsel, waarmee een grondgebied geschikt gemaakt is voor menselijk gebruik (programma) en betekenisgeving. Dit stedelijk weefsel is opgebouwd uit verschillende lagen: het systeem van kavels, het netwerk van de openbare ruimte en de aard van de bebouwing, terwijl het bewerkte grondgebied als een vierde laag kan worden beschouwd. Gebouwen en openbare ruimte, vormen de vijfde laag. De relatie tussen stedebouwkundig ontwerp, betekenisgeving, techniek en besluitvorming; het ontwerpen van ‘sterke’ stadsplattegronden, die enerzijds een krachtige en betekenisvolle stadsvorm vastleggen, en anderzijds een grote mate van flexibiliteit in programma en gebruik toestaan; het verweven van verschillende soorten netwerken op verschillende schaalniveaus; het ontwerpen van stelsels van waterhuishouding als kern van de stadsplattegrond van de Hollandse stad; het ontwerpen van dichtheden, gebouwtypologieën en regels voor het bouwen als deel van een ‘sterke’ stadsplattegrond.
Meer weten?
Wil je meer informatie over de inhoud van het dossier of in contact worden gebracht met de kennisaanbieder? Neem dan contact met ons op.