Volgens Nederlandse en Europese regelgeving mag van sommige soorten vis slecht een beperkte hoeveelheid worden gevangen en van andere soorten helemaal niets. Het akoestisch herkennen van verschillende soorten vis alvorens deze te vangen, zou een waardevol hulpmiddel kunnen zijn. Met zgn. “bistatische sonar” is de technologische ontwikkeling een eind op de goede weg.
Een concreet probleem waarmee Nederlandse vissers te maken hebben, is het scheiden van makreel en horsmakreel. Beide vissoorten komen vaak samen voor, maar hebben elk hun eigen quotum. Hoogfrequente sonar is het meest toegepaste middel om vis op te sporen. Zo heeft iedere vissoort zijn eigen akoestische eigenschappen.
Meer weten?
Wil je meer informatie over de inhoud van het dossier of in contact worden gebracht met de kennisaanbieder? Neem dan contact met ons op.